Χωρίς τις επίμαχες δηλώσεις περί αιτήματος βοήθειας του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου προς τον επικεφαλής του ΔΝΤ τον Δεκέμβριο του 2009 θα μεταδοθεί την Κυριακή στη Γαλλία το πολυαναμενόμενο ντοκιμαντέρ του Canal + για τον Ντομινίκ Στρος-Καν. Ωστόσο, αίσθηση προκαλούν και τα αποσπάσματα για την Ελλάδα, που δεν «κόπηκαν»:...
η αρνητική γνώμη του κ. Στρος-Καν για το σκληρό πρόγραμμα διάσωσης της χώρας, οι επικρίσεις του για την καθυστέρηση των Ευρωπαίων, αλλά και οι εκτιμήσεις του ότι στην Ελλάδα οι άνθρωποι είναι «βουτηγμένοι στα σκ...», υπάρχουν κάποιοι που «δεν έχουν ψωμί να φάνε» και άνθρωποι που ασκούν τη φοροδιαφυγή ως «εθνικό σπορ».Η αποκάλυψη της «Κ» «κόπηκε», κατόπιν συνεννόησης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την παραγωγή του ντοκιμαντέρ. Ο παραγωγός του τελευταίου, Νικολά Εσκουλάν, επιβεβαιώνει και σήμερα το δημοσίευμα της «Κ», σύμφωνα με το οποίο ο επικεφαλής του ΔΝΤ δήλωνε στην κάμερα του Canal + ότι ο πρωθυπουργός είχε τηλεφωνήσει ζητώντας βοήθεια από τον Δεκέμβρη του 2009. Οπως δηλώνει γραπτώς στην «Κ», «στο κομμάτι που “κόπηκε”, ο Ντομινίκ Στρος-Καν λέει ότι ο Γιώργος Παπανδρέου με πήρε τηλέφωνο τον Δεκέμβρη για να μου ζητήσει βοήθεια. Του είπα ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη και πρέπει να το δει με τους εταίρους του».
Ο κ. Εσκουλάν σημειώνει επίσης ότι το περιοδικό «Επίκαιρα», που κυκλοφορεί σήμερα με συνέντευξή του, του έστειλε γραπτές ερωτήσεις στις οποίες απάντησε. Ωστόσο, μετά το ζήτημα που δημιουργήθηκε με την αναφορά που φέρεται να κάνει σε αυτή περί τηλεφωνικής επικοινωνίας των δύο ανδρών τον Οκτώβριο του 2009, η παραγωγή της εκπομπής ετοιμαζόταν χθες να στείλει διάψευση. Οχι για τη συνομιλία των δύο ανδρών, ούτε για το περιεχόμενό της, αλλά για το πότε έγινε αυτό: Τον Δεκέμβριο, και όχι τον Οκτώβριο του 2009.
Η «Κ» εξασφάλισε και παραθέτει αυτούσιο σήμερα το απόσπασμα που παρέμεινε στο ντοκιμαντέρ και αφορά την Ελλάδα:
(Εικόνα του υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου να μπαίνει στο γραφείο του Ντομινίκ Στρος-Καν. Η Ελλάδα έρχεται να ζητήσει επισήμως την ενεργοποίηση του μηχανισμού.)
Ντ. Στρος-Καν: «Το πρόσωπό τους είναι σοβαρό. Μας είπαν πριν από ένα λεπτό πως πρέπει να κάνουμε κάτι. Αλλά εκείνο το πρωί, η ελληνική κυβέρνηση έλαβε τη συμφωνία των Ευρωπαίων για να πει «έχουμε ανάγκη τη βοήθεια του ΔΝΤ». Υπάρχει συγκίνηση, γιατί, ξέρετε, ένας υπουργός που έρχεται να μας δει για να πει έχουμε ανάγκη το ΔΝΤ, δεν είναι πολύ ευτυχής... Εχει επίγνωση ότι πρέπει να διορθώσει την κατάσταση, ότι δεν έρχεται μόνος του και ότι το πράγμα θα είναι σκληρό. Για τους δικούς του, για τον λαό του, οι τύποι δεν είναι πολύ ευτυχείς... Γνωρίζει ότι αυτός θα πάρει βαριές αποφάσεις, ότι πρέπει να τις πάρει, ότι θα χρειαστούν χρήματα και ότι γι αυτόν τον λόγο έρχεται να μας δει...
Ερώτηση: Γιατί δεν κατάφερε να πείσει τους Ευρωπαίους;
Ντ. Στρος-Καν: Γιατί εγώ είμαι ο κακός! Οι Ευρωπαίοι είχαν την ιδέα ότι μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι. Συνειδητοποίησαν γρήγορα ότι δεν μπορούσαν να κάνουν χωρίς εμάς. Κωλυσιεργήσαμε πολύ, χάσαμε χρόνο, κοστίζει πολύ περισσότερο και είναι πιο σκληρό για τους Ελληνες. Οι προτάσεις που κάναμε για την Ελλάδα ήταν πολύ ηπιότερες από εκείνες που έκανε η Ευρώπη στην αρχή, γιατί εμείς είχαμε την εμπειρία. Δεν χρησίμευε σε τίποτε να προχωρούν σαν χαμένοι. Είναι γελοίο, έχει μεγάλο κοινωνικό κόστος, είναι άδικο και δεν δουλεύει. Αν θέλουμε να δουλέψει, πρέπει να καταλάβει η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου πως είναι αναγκαίο.
(Εικόνες από διαδήλωση στις αρχές Δεκεμβρίου 2010, ομοίωμα του Ντ. Στρος-Καν κρεμασμένο στην πλατεία Συντάγματος.)
Ντ. Στρος-Καν: Είναι φυσικό, αναπόφευκτο να μας θεωρούν υπεύθυνους, ακόμη κι αν δεν είμαστε καθόλου. Η πραγματικότητα είναι πως αυτοί οι άνθρωποι εκεί βρίσκονται μέσα στα σκατά. Και πάρα πολύ! Και όταν η γυναίκα λέει δεν μπορώ να αγοράσω ψωμί, είναι αλήθεια. Αυτός ο θυμός είναι θεμιτός. Οι άνθρωποι στον δρόμο έχουν την αίσθηση ότι παραπλανήθηκαν. Και οι ίδιοι τα έχουν μαγειρέψει λιγάκι, δεν πλήρωναν φόρους, είναι λίγο το εθνικό τους σπορ, αλητεία στο έπακρον. Και επιπλέον, είναι οι πιο πλούσιοι!
Αν δεν είχαμε έρθει, θα είχαν πέσει στο βάθος της αβύσσου. Μετά δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση δεν θα πλήρωνε πια τους δημοσίους υπαλλήλους, ο κόσμος θα μάζευε τα φράγκα από τις τράπεζες. Θα ήταν η πλήρης διάλυση. Είναι άδικο αυτό που μας προσάπτουν, αλλά είναι φυσιολογικό.
Της Κατερινας Σωκου-H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
