Η Νάνσυ Μαλλέρου αρχίζει τις συνεδρίες της µε δύο ερωτήσεις: «Τι ήταν το καλύτερο που σου συνέβη την προηγούµενη εβδοµάδα;», «Πού θα ήθελες να εστιάσουµε σήµερα;»....Σκοπός – όπως λέει η ίδια – είναι να τον βοηθήσει να ανακαλύψει τρόπους να πετύχει στόχους, όπως ο καθηµερινός προγραµµατισµός, η αλλαγή καριέρας, ακόµα και η απώλεια βάρους.
Οταν – στη συνέχεια της συνεδρίας – ο πελάτης προτείνει µόνος του πιθανές λύσεις, εκείνη φροντίζει να τον κρατήσει υπόλογο, ώστε να τις εφαρµόσει µέχρι την επόµενη συνάντησή τους.
Η κ. Μαλλέρου δεν είναι ψυχολόγος και, όπως σπεύδει να ξεκαθαρίσει στα «ΝΕΑ», δεν θέλει να συγχέεται µε αυτό. ∆ιδάσκει µάρκετινγκ στο Τµήµα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισµού του Παντείου Πανεπιστηµίου και την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, ενώ παράλληλα εργάζεται ως life coach, που στα ελληνικά το µεταφράζει «προπονητής ζωής».
To life coaching (προσωπική υποστήριξη) ήταν µια ιδέα του αµερικανού συµβούλου επιχειρήσεων Τόµας Λέοναρντ, που κατά τη δεκαετία του 1980 παρατήρησε ότι οι ίδιοι πελάτες που του ζητούσαν επενδυτικές συµβουλές δεν δίσταζαν να συζητήσουν µαζί του προσωπικά ζητήµατα. Το 1992 ο Λέοναρντ ίδρυσε το Coach U, παρέχοντας εκπαίδευση σε όσους επιθυµούσαν να το ασκήσουν. Στην Ελλάδα, ο πρώτος που ασχολήθηκε µε την προσωπική υποστήριξη ήταν ο κ. Λευτέρης Σαµαράς – πρώην εκπαιδευτής στελεχών σε ξένη αεροπορική εταιρεία – ο οποίος µέχρι σήµερα «προπονεί» στελέχη πολυεθνικών εταιρειών σε ζητήµατα ανταγωνιστικότητας, συνεργασίας και ηγεσίας.
«Το life coaching δεν είναι ένας ώµος να κλάψεις. Είναι κάτι πολύ συγκεκριµένο. Εχει αρχή, µέση, τέλος και ένα σχέδιο δράσης», λέει η κ. Μαλλέρου. Οι τεχνικές της δουλειάς της είναι απλές, εξηγεί. O life coach ακούει προσεκτικά, θέτει συγκεκριµένες ερωτήσεις επαναδιατυπώνοντας τα λεγόµενα του πελάτη αργά και καθαρά – ώστε αυτός να συνειδητοποιήσει τι µόλις είπε – και στη συνέχεια του ζητά να προτείνει λύσεις. Η κ. Μαλλέρου ξεκαθαρίζει πως, σε αντίθεση µε την ψυχολογική υποστήριξη ή την ψυχανάλυση, το life coaching δεν εξετάζει τα λάθη του παρελθόντος, αλλά εστιάζει στη δυνατότητα του ατόµου να βελτιώσει το µέλλον του.
«Κατά την εκπαίδευσή µου ως life coach µού είπαν: “Σε αυτό το επάγγελµα δεν λες τη γνώµη σου”. Είχα εργαστεί για χρόνια στον χώρο της διαφήµισης και είχα συνηθίσει να έχω έτοιµες απαντήσεις για όλα», συµπληρώνει η κ. Μαλλέρου. Μια εβδοµαδιαία συνεδρία κοστίζει από 80 έως 100 ευρώ, λέει η κ. Μαλλέρου, και µπορεί να γίνει είτε µε την παρουσία του πελάτη στο γραφείο, είτε µέσω τηλεφώνου ή βιντεοκλήσης. Ο µέσος πελάτης την επισκέπτεται για τουλάχιστον 4 µήνες, συµπληρώνει.
Η ίδια ανακάλυψε το life coaching το 2002. Πριν ασχοληθεί επαγγελµατικά, σπούδασε γαλλική φιλολογία και ύστερα από µεταπτυχιακές σπουδές στη ∆ιοίκηση Επιχειρήσεων και διδακτορικό στον Στρατηγικό Σχεδιασµό, παρακολουθούσε µαθήµατα εξ αποστάσεως στο Coach U. Η ραγδαία αύξηση των κέντρων εκπαίδευσης παγκοσµίως δείχνει την τάση της αγοράς, λέει η κ. Μαλλέρου. «Πριν από πέντε χρόνια στην Ευρώπη υπήρχαν µόνο 12.
Σήµερα είναι 80», συµπληρώνει.
Σύµφωνα µε στοιχεία της ∆ιεθνούς Οµοσπονδίας Προπονητών (ICF), 4.470 coaches εργάζονται σήµερα στην Ευρώπη, 7.717 στις Ηνωµένες Πολιτείες και 34 στη χώρα µας, από τους οποίους οι 26 διατηρούν γραφεία στην Αθήνα. Οπως λέει η κ. Μαλλέρου, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους της – µαζί και η ίδια – άνοιξαν τα γραφεία τους την τελευταία πενταετία.
«∆εν µε έχει επηρεάσει η κρίση», λέει στα «ΝΕΑ» η 33χρονη Ελληνοκαναδέζα Γκιλ ∆ούκα, που άρχισε να εργάζεται ως life coach τον περασµένο Μάρτιο. Οπως αναφέρει, προερχόµενη από τον τοµέα της διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, είδε προοπτικές στην ελληνική αγορά. Μετεκπαιδεύτηκε εξ αποστάσεως στο International Coach Academy – εκπαιδευτικό φορέα στην Αυστραλία – και αποφάσισε να εξειδικεύσει τις υπηρεσίες στο uniqueness coaching, όπως το ονοµάζει, βοηθώντας τους πελάτες της να ανακαλύψουν τη µοναδικότητά τους. Από τον Μάρτιο µέχρι σήµερα έχει αποκτήσει 28 πελάτες, από τους οποίους οι 15 ζουν µόνιµα στο εξωτερικό.
Ενα πακέτο δέκα συνεδριών κοστίζει 1.400 ευρώ, λέει η κ. ∆ούκα, ενώ αν αυτές πραγµατοποιηθούν µέσω Skype η τιµή κατεβαίνει στα 800 ευρώ.O life coach ακούει προσεκτικά, θέτει συγκεκριµένες ερωτήσεις επαναδιατυπώνονταν τα λεγόµενα του πελάτη και στη συνέχεια του ζητά να προτείνει λύσεις
«∆εν είναι ψυχολογική ή ψυχιατρική θεραπεία»
«Οπως και σε άλλα επαγγέλµατα– γιατροί, δικηγόροι κ.λ.π.– δεν υπάρχει
τίποτα που µπορεί να ζητήσει ο πελάτης και το οποίο θα τον
εξασφαλίσει απόλυτα για την ποιότητα των υπηρεσιών», λέει η κ.Μαλλέρου.
Παρόλα αυτά, συµβουλεύει τους πελάτες να ζητούν πληροφορίες για την
εκπαίδευση του life coach και κυρίως για την επαρκή κατάρτισή του.«Tο εκπαιδευτικό κέντρο στο οποίο σπούδασε πρέπει να είναι αναγνωρισµένο από τη διεθνή οµοσπονδία προπονητών (ICF)ή τη διεθνή ένωση προπονητών (IAC)», λέει η κ. Μαλλέρου, υπογραµµίζοντας ότι µόνο η πολύµηνη εκπαίδευση – η οποία καταλήγει σε επίσηµο δίπλωµα lifecoaching και όχι µεµονωµένα σεµινάρια – καθιστά έναν life coach αξιόπιστο.
Η ίδια, υπογράφοντας ένα ιδιωτικό συµφωνητικό µε τους πελάτες της, τους εξηγεί ότι οι συνεδρίες «δεν είναι ψυχολογική ή ψυχιατρική θεραπεία», τους ενηµερώνει για την αµοιβή της και τις πιθανές συναισθηµατικές δυσκολίες του προγράµµατος, τους εξηγεί τη διαδικασία των συνεδριών και δεσµεύεται για την εµπιστευτικότητα των συζητήσεών τους.
Οσον αφορά την ελληνική πιστοποίηση των life coaches, η κ. Μαλλέρου απαντά: «∆εν είµαι υπέρ της ελληνικής πιστοποίησης, µου αρκεί η διεθνής, εφόσον όλοι µας έχουµε πελάτες και στο εξωτερικό». 'Oπως λέει, το επάγγελµα του life coach συνυπάρχει µε αυτό του ψυχολόγου και δεν είναι λίγες οι φορές που και η ίδια έχει παραπέµψει πελάτες της σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
Το ζητούµενο είναι η πραγµατική ευτυχία
συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι χαρούµενοι µε τη ζωή τους»,
λέει η κ. ∆ούκα. «Υπάρχει ένα κύµα νέων ανθρώπων – γύρω στα 30 ή 35 –
που νιώθουν πιεσµένοι και αναζητούν την αλλαγή», συµπληρώνει. «Το
πρόβληµα που ανακύπτει συχνότερα στις συνεδρίες είναι η αναζήτηση της
ευτυχίας», λέει η κ. Μαλλέρου. «Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταφέρει
πάρα πολλά και ακόµα αναρωτιούνται αν έκαναν τις σωστές επιλογές»,
προσθέτει.Ο πλαστικός χειρουργός Θανάσης Αθανασίου άρχισε πέρυσι τις εβδοµαδιαίες συνεδρίες µε την κ. Μαλλέρου. «Το life coaching δεν είναι τόσο ψυχολογική υποστήριξη, όσο µάνατζµεντ χρόνου και ιδεών», λέει. Μία από τις ασκήσεις που η κ. Μαλλέρου του ζήτησε ναεφαρµόσει ήταν να µάθει να ζητεί από το προσωπικό του ιατρείου του 15 λεπτά ηρεµίας, τα οποία θα περνούσε απερίσπαστος στο γραφείο του. Οπως λέει, αυτό τον βοήθησε να ενθαρρύνει το προσωπικό να παίρνει πρωτοβουλίες, ακόµα και όταν ο ίδιος δεν ήταν παρών.
«Το life coaching είναι ένα νέο επάγγελµα, που απευθύνεται σε υγιείς ανθρώπους και µπορεί να σταθεί σε µια ανοικτή αγορά, εφόσον ανταποκρίνεται στις ανάγκες της και διέπεται από κανόνες δεοντολογίας και επαγγελµατικής ηθικής»,λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιάννης Κατερέλος, αναπληρωτής καθηγητής στο Τµήµα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστηµίου, τονίζοντας πως το πανεπιστηµιακό πτυχίο ψυχολογίας δεν είναι πάντα απαραίτητο για να γίνει κάποιος lifecoach.
Παρ’ όλα αυτά, τονίζει πως θα προτιµούσε όσοι το ασκούν να είναι απόφοιτοι κοινωνικών επιστηµών, να κατοχυρώνονται στην Ελλάδα από κάποιον επίσηµο φορέα και να παραπέµπουν τους πελάτες τους σε κάποιον ειδικό όταν δουν ότι αυτοί χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη ή ψυχιατρική παρακολούθηση.
«Οι life coaches οφείλουν να υπογράφουν συµφωνητικό µε τον πελάτη, στο οποίο θα εξηγούν µε λεπτοµέρεια τις υπηρεσίες που παρέχουν», λέει στα «ΝΕΑ» ηκ. Μαλλέρου, εξηγώντας ότι το ίδιο κάνει και εκείνη.
«Είναι ανυπόστατο το επιτήδευµα. Τα άτοµα αυτά παρεµβαίνουν στην προσωπικότητα και τη συµπεριφορά του ανθρώπου, δικαίωµα το οποίο ανήκει κατά νόµο στους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Νικόλαος Μάντης, πρόεδρος του ∆.Σ. του Πανελλήνιου Ψυχολογικού Συλλόγου. «Στους 5.112 επαγγελµατικούς τίτλους που είναι κατοχυρωµένοι από το ∆ιεθνές Γραφείο Εργασίας δεν υπάρχει αυτός ο τίτλος», συµπληρώνει.
