Ειδικότερα, με το σχέδιο νόμου -που συζητήθηκε σήμερα στο υπουργικό συμβούλιο - καθορίζονται οι προϋποθέσεις για την εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων επιτήρησης – δηλαδή καμερών - σε δημόσιους χώρους και ορίζεται ότι ο αναγκαίος χρόνος διατήρησης των δεδομένων που θα καταγράφουν θα είναι 12 μήνες.
Σκοπός – σύμφωνα με το σχέδιο νόμου – είναι τα δεδομένα που θα προκύπτουν από την καταγραφή, να καθίστανται διαθέσιμα στις αρμόδιες αρχές για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων, όπως εγκλήματα τρομοκρατίας, εθνικής ασφάλειας, ιδιοκτησίας, κ.ά. Εποπτικές αρχές ορίζονται η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Α.Δ.Α.Ε.) και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Α.Π.Δ.Π.Χ.).
Σύμφωνα με το υπουργείο Δικαιοσύνης, «η ανάγκη ορθής και αποτελεσματικής ρύθμισης του θέματος της χρήσης συστημάτων βίντεο-επιτήρησης είχε επισημανθεί από την Α.Π.Δ.Π.Χ., στις γνωμοδοτήσεις της οποίας στηρίζεται το σχέδιο νόμου».
Παρ΄ όλα αυτά, το υπουργείο αποδέχεται ότι η εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων επιτήρησης αποτελεί περιορισμό του ατομικού δικαιώματος στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμό του ατομικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι (άρθρο 11 του Συντάγματος).
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, «η θέση αυτή δεν αποκλείει τη χρήση συστημάτων βίντεο-επιτήρησης υπό το πρίσμα της στάθμισης των ανωτέρω δικαιωμάτων με άλλα συνταγματικώς κατοχυρωμένα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, όπως την προστασία της ζωής, της ιδιοκτησίας, του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και για την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων του κράτους, όπως σε σχέση με την εθνική άμυνα, την κρατική και δημόσια ασφάλεια».
Τέλος, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου η χρήση των εν λόγω συστημάτων ανατίθεται μόνο σε δημόσιες αρχές, ενώ η έννοια του δημόσιου χώρου προσδιορίζεται με βάση τυπικά και λειτουργικά κριτήρια.
